سریال روی موج زیبایی ها- قسمت سوم : تجلی یک عشق

به نام خداوند بخشنده مهربان

با سریال روی موج زیبایی ها پیش میرویم تا زیبایی ها را مثل یک سریال جذاب در تجربه زندگیمان هرچه بیشتر شاهد باشیم و تجلی کار آمیخته با عشق را ببینیم . همانطور که در قسمت قبل دیدید زیبایی های خانه طباطبایی ها برایمان درسهای فراوانی از موفقیت و پیشرفت را به ارمغان داشت و فهمیدیم که آن همه زیبایی یک شبه بوجود نیامده بود و یک دهه زمان لازم بود تا چنین بنای زیبایی خلق شود .

این بار سراغ نشان دیگری از زیبایی را می گیریم که در نوع خود کم نظیر است.

خانه بروجردیها  نمادی از یک کار آمیخته با عشق  است و بنای آن را عشقی زیبا و ماندگار بنیان نهاد, عشقی که جوان عاشق پیشه برای بزرگداشت معشوقش ۲۰ سال تمام صدها نفر را  از بنا و معمار و کارگر و گچبر و سنگتراش و نجار را به خدمت گرفت تا خانه ای درخور عشقش بنا نهد .

او عاشق دختری شده بود که در خانه طباطبایی ها زندگی می کرد و در میان آن همه زیبایی بی نظیر قد کشیده بود و مرد عاشق زیبایی های چشمنوازی را برایش در این خانه باشکوه تدارک دیده بود تا سریال زیبایی های پیش روی او در این بنای باشکوه همچنان ادامه یابد  و از هیچ راهی بجز کار آمیخته با عشق  نمیشد این همه زیبایی را خلق نمود.

آن همه درختان سرسبز و زیبا  که میانشان حوض آب بزرگی به زیبایی می درخشید زیبایی های این بنا را در درون آب همچنان امتداد می داد گویی که زیبایی های این بنا همچنان می خواهد ادامه یافته و درون آب هم ,همچنان خودنمایی و تلالوئی خیره کننده داشته باشد.

در این بنا علاوه بر حیاط اصلی چند حیاط دیگر هم وجود داشت که دور هرکدام تعدادی اتاق فراهم شده بود و نشان از برکتی می داد که در این خانه جاری و ساری بود بطوریکه چند خانواده را براحتی در خود جای داده بود و جریان ثروت و نعمت را نشان می داد که در این خانه جریان داشت.

ساخت این بنا به ما نشان می دهد که برای رسیدن به هر خواسته ای عشق و شور و اشتیاق فراوان لازم است چرا که عشق این مرد جوان به معشوقش زمینه خلق این میزان از زیبایی را  فراهم کرد و نتیجه  و حاصل  کار آمیخته با عشق او بود که ما را به تماشای این همه زیبایی نشاند .

مادامی که عشق و اشتیاق کاری در درونمان باشد وجودمان را  از خود چنان مشتعل می سازد که هر کاری را هر چند سخت و نشد و غیر ممکن انجام خواهیم داد و تا رسیدن به خواسته مان از حرکت  بازنمی ایستیم و حرارت و گرمای این عشق چنان چرخ دنده های وجودمان را به حرکت در می آورد که خودمان باورمان نمیشود که این ما هستیم که این همه کارهای سخت و عجیب را انجام دادیم و از پس آنها برآمدیم  و مولانا چه خوش گفت که

آتش عشق است کاندر نی فتاد                                              جوشش عشق است کاندر می فتاد

آری عشق و شور و اشتیاق چنان معجزه می کند و چنان قابلیتها و توانمندی های ما را بروز داده و ما را از درون متحول و دگرگون می کند و ما را به انجام کارهایی وا می دارد که در حالت عادی اصلا باورمان نمیشود که این ما بودیم که از پس انجام آن همه کار برآمدیم .

در این مسیر استعدادها و توانایی هایی از ما بروز می دهد که برخی مواقع  اصلا از وجود چنین توانایی هایی در درون خود بی اطلاع بودیم و این قدرت سحرآمیز کار آمیخته با عشق است که توانایی متحول کردن ما را دارد و می توانیم تجلی یک عشق را و قدرت انکارناپذیر آنرا در خلق خواسته هایمان شاهد باشیم .

پس اگر ما در مسیر عشق و علاقه خود حرکت کنیم هر قدممان ما را ده ها قدم بلکه صدها قدم به خواسته مان نزدیکتر می کند و مادامی که کار آمیخته با عشق را در حال انجامیم از این مسیر لذت فراوان برده و طبق قانون جهان هستی زیبایی های بیشتری را جذب زندگی خود می کنیم .