دلیل گرایش ذهن به ناخواسته ها

به نام خداوند بخشنده مهربان

جهان خواسته ها و ناخواسته ها

توجه به خواسته ها یکی از مهمترین و در عین حال تاثیرگذارترین اعمالی است که ما می توانیم در راه رسیدن به خواسته هایمان انجام دهیم و علیرغم گرایش ذهن به ناخواسته ها مسیری زیبا و چشم نواز را برای خودمان رقم بزنیم .

برای توجه به خواسته ها و زیباییهای جهان ما می بایست پاشنه گیوه همتمان را وربکشیم و به صورت آگاهانه و ارادی به زیباییها و خواستنی هایمان با تمام وجود توجه و تمرکز کنیم .

این کار نیاز به همت و تلاش و ممارست و در یک کلام, نیاز به کار کردن روی خودمان و کنترل کانون توجه مان دارد چرا که توجه ما به خودی خود به نکات زیبا و جذابی که در کنار موارد نازیبا و ناخواستنی است, جلب نمی شود.

در واقع جهان اطراف ما پر است از زیبایی ها و نازیبایی هایی, خواسته ها و ناخواسته ها, کژی ها و راستی هایی  که در کنار هم قرار گرفته اند و خاصیت این جهان مادی دو وجهی بودن آن است .

همچون گل سرخ زیبایی که خارهایی نیز در کنارش روئیده , خوبی ها و بدی ها, زیبایی ها و زشتی ها  در کنار هم در این جهان وجود داشته و معنا پیدا کرده اند که بدون هریک دیگری معنا و مفهومش را از دست می دهد.

به قول فریدون مشیری

گل اگر خار نداشت،
دل اگر بی غم بود،
اگر از بهر کبوتر قفسی تنگ نبود،
زندگی،
عشق،
اسارت،
قهر و آشتی،
همه بی معنا بود

دلیل گرایش ذهن به ناخواسته ها

گرایش ذهن به ناخواسته ها از آنجایی بوجود می آید که ذهن نجواگر و وراج ما دیدن نازیباییها و کژی ها و نقص ها و کمبودها برایش بسیار آسانتر و راحت تر از توجه به زیبایی های موجود در آنجاست.

در جهان ما که هیچ چیزی به جز خداوند متعال کامل نیست و در انسان ها,شرایط و مواردی که در اطرافمان می بینیم از جنبه های کوناگون نقایص و کمبودها و اشکلاتی هر چند کوچک و ناچیز وجود دارد و هیچ چیزی بطور مطلق کامل نیست , مسیر برای ایراد و خرده گرفتن از همه چیز و گرایش ذهن به ناخواسته ها مهیا میشود.

در این حالت راه برای ذهن نجواگر ما به منظور غر زدن و ایراد گرفتن و توجه به این اشکالات و نازیبایی ها و ناخواسته ها و کاستی ها هموارتر شده و به این شکل بدون صرف هیچ نیرو و توجه خاصی این ذهن نجواگر غرغرو نیمه خالی لیوان را بیشتر می بیند و بر خالی بودنش بسیار زیاد تاکید می کند و انگار نه انگار که این لیوان نیمه پری هم دارد.

با عنایت به مواردی که گفته شد در جهانی که همه اجزای آن در حال تکامل و حرکت کردن در مسیر تکاملی خویش هستند هیچ کس و هیچ چیزی به جز خالق بی همتا  کامل مطلق نیست ,

ذهن نجواگر ما  به سهولت و با بی زحمت ترین شکل ممکن خوراکهای بسیار زیادی در پیش روی خود می بیند که از آنها تغذیه کرده و این خوراکها که نازیباییها و کمبودها و مشکلات و ناهماهنگی ها و….. هستند راه را برای گرایش ذهن به ناخواسته ها سهل و آسان می کند.

و با این عینک بدبینی به هر طرف و هر سو که می نگری گویی موجی از اتفاقات و شرایط بد و ناخواسته و نا زیبا هستند که دارند بسویت می آیند و جز این موارد ناخواسته چیز دیگری در این جهان نیست و جهان مملو از این ناخواسته ها و ناهماهنگی ها و کژی هاست.

با توجه به این شرایط و موقعیت هاست که نگرش نیمه پر لیوان بین, می تواند به یاری ما بیاید و به ما کمک کند که آگاهانه و به عمد موارد و نکات مثبت و زیبا  و هماهنگ و  مفیدی را  از دل پدیده های جهان پیرامونمان بیرون بکشیم .

چیزهایی را ببینیم که در نگاه اول هرکسی نمی تواند آنها را ببیند  و با استمرار در این مسیر است که زیباییها و خواسته ها هرچه بیشتر و عیان تر از در و دیوار به زندگیمان سرک کشیده و وارد تجربه ما از زندگی در این جهان و دنیای متنوع از زیباییها و نازیبایی ها می شود .

اینجاست که اهمیت و ارزش توجه به خواسته ها و زیبایی ها و موارد مثبت رخ می نمایاند و همچون الماس ها و یاقوتهایی که برای دیدن درخشش آنها باید این سنگهای گرانبها را از دل صخره ها و کوه ها بیرون کشید.

به این شکل می شود با گرایش ذهن به ناخواسته ها مقابله کرد و برای تجربه زیبایی ها با دقت و تمرکز و توجه بیشتری آنها را از دل وقایع و پدیده های اطرافمان بیرون کشیده و از درک آنها بیشتر و بیشتر لذت برد.